میخواهم برایت صلح را معنا کنم شاید بتوانی دوستش داشته باشی و از او بخواهی برای همیشه کنار ما بماند .
تصور کن وقتی در حال تماشای تلویزیون هستی یا در کنار آنهاییکه دوستشان داری غذای مورد علاقه‌ت را میخوری در سوی دیگر این کره‌ی آبی زیبا عده‌ای در میدان های بزرگ آتش زیر رگبار تیر و بمباران در چادر های تکه تکه شده با ترس از مرگ خود یا آنها که دوستشان میدارند ، زندگی میکنند . ترس از بازمانده شدن یا تنها گذاشتن.
خیلی سخت است اگر بگویم همانطور که روز های رنگی و شاد فصل های زیبای خدا را میبینی و عاشق میشوی و از برف و باران و آفتاب طلایی لذت میبری ، در گوشه‌ای از این جهان معنای #کودکی در حال مردن است .
کودکی ، واژه‌ی لطیفی که هر کدام از ما در گنجینه‌ی ارزشمند زندگی‌مان نگهش داشتیم مبادا در طوفان ساخته‌ی دست آدمها دستخوش نامهربانی شود اما اینبار برای فهمیدن صلح جای دوری نرویم .
صلح را مرهم اشک مادران بلوچ کنیم ، ، صلح را در جنوب ببینیم که حالا نفس ندارد ، رمق ندارد . آنجا که رنج را چون تکه‌ای جا نشدنی در زندگی به دوش میکشند . صلح را به پرواز دربیار ، بگذار به کپر های حلب سرک بکشد ، همبازی کودکان پابرهنه شود و با آنها لبخند بزند . به صلح بگو شبیه پروانه‌ای شود گوشه‌ی چارقد گلدار زنان کردستان ، صلح را صدا بزن تا نوای دلنشینی شود ، برود و برای آسمان گوگرد گرفته‌ی خاورمیانه آواز بخواند .
صلح را در قلبت صدا کن ، در کلامت انسانیت را متولد کن و رنج دیگری را برای خود بدان و قدم در ساختی بگذار که دیگری همچون خودت صاحب حق زیستن است انگاه صلح زاده خواهد شد.
گاه شبیه دلقکی با لبخندی پهن شده روی غصه هایش تا زندگی را از یاد مردم جنگ‌زده اش نبرد و گاهی همچون پرنده‌ای سفید , برگ سبز زیتون را به لب میگیرد و یک روز برای من و تو یادآور مهر و اتحاد میشود ، زمان را نگه میدارد ، تفنگ ها را روی زمین میگذارد و قول میدهد روز های بهتری به ارمغان بیاورد ...ملتها امروز بیش از هر زمان دیگر میبایست به ریسمان وحدت و یکپارچی و همگرایی قومیت ها و مذاهب و.. چنگ زنند تا در گفتمان و تفکر و رفتار خویش صلح را بر سیاستمداران و حاکمان که تنها با جنگ طلبی خو گرفته اند، دیکته نمایند.
۲۱ سپتامبر روز جهانی صلح
-------------- @darvazeghar
يكشنبه, ۱ مهر ۱۳۹۷، ۱۲:۰۸ ب.ظ
سه شنبه, ۶ شهریور ۱۳۹۷، ۱۲:۵۹ ق.ظ
رویایش را داشته باش حتی اگر در دنیایی زندگی کنی که مردمانش برای خواسته هایشان و برای پررنگ شدن حاضرند هزار رنگ باشند چون فرق بین رنگ ها را نمی بینند رنگ در سیاهی و سفیدی نیست. رنگ در سرخی و سبزینگی نیست. رنگ ها و آدم ها مثل هم هستند اما تنها فرقشان در این است که آدم ها میتوانند زندگی کنند اما زنده بودن برایشان مشکل هست در حالی که رنگ ها به آنها جان می بخشند.
قوم ها و مذهب ها بوی رنگ نمیدهند بلکه بوی عطری را میدهند که درکنار یکدیگر میشود آن را احساس کرد هرچقدر فاصله هایشان زیاد باشد دنیا بوی بدتری میدهد اما اگر هرچقدر نزدیک هم باشند بوی غنچه ای را میدهند که تازه به گلی زیبا تبدیل شده است. پس از رنگ ها بیاموز که هیچ وقت با یک رنگ رنگین کمان بوجود نمیاید و از گل ها بیاموز که با خار یک گل، نمیشود تمام گلستان را چید و از آدم ها بیاموز که اگر دستی را بگیرند همه ی دست ها بسویشان دراز میشود....
آری این هست همبستگی. اینست عشق بین مذهب ها و قوم ها. اینست دل هایی که یک رنگ نیستند بلکه با اسلحه‌ای پر از رنگ بسوی آسمان شلیک میکنند.
امروز می نویسم برای لحظاتی که میان مذهب ها و قوم ها له شده بودم و نمیدانستم حقیقت چیست؛ نمیدانستم معنی رنگ سرخ و سفید چیست. نمیدانستم وگرنه بجای تک رنگ بودن با همه ی دنیا یکرنگ میشدم .
پس ما رویایش را داریم و به آن ایمان داریم و با گام های سخت بسویش میرویم....
نوجوانان خانه‌ی ایرانی دروازه غار
~~~~~~