◀️روزگاری آنکه می خندید هنوز خبر بد را نشنیده بود اما ما ساکنان شهر دیر زمانیست خبر بد را شنیده ایم وهمچنان می خندیم.
- بحران آب و بحران ریزگردها هم اکنون محیط زیست ما را تهدید می‌کند و دشتهای وسیع کویری که در کشور وجود دارد نیز در حال گسترش است که همگی نتیجه رفتار غلط "ما" است.
- فشار مضاعفی که در اثر برداشت آبهای زیرزمینی وارد شده و آن را صرف کشت های غیر اقتصادی می کنیم رگ و پی خاک کشورمان را خشکانده و فریاد «ریزگردها» را به آسمان بلند کرده است.
◀️آنجا که "ما" بحران آب را از یک مساله اجتماعی سیاسی و فرهنگی به یک امر فنی تقلیل می دهیم؛
آنجا که "ما" حتی بیش از حجم آب موجود در کشور سد می سازیم تا " منفعتی " دیگر نصیبمان شود؛
همه و همه دست به دست هم می دهند تا همچنان زمین اینگونه انتقام خود را از ما بگیرد:
ریزگردها،طوفان نمک، خشکی، فرو نشست زمین ، کمبود آب، فقر و حاشیه نشینی و به دنبال اینها فساد و نا امنی اجتماعی و سیاسی.
ادامه بحران آب در ایران در یک دهه آینده، باعث مهاجرت گسترده خواهد شد و جمعیت 12 میلیونی حاشیه نشین شهری را 2 برابر می کند که یک هشدار جدی است؛
◀️و این چرخه معیوب فاجعه زمین:
مهاجرت ← حاشیه نشینی ← کاهش درآمدهای اقتصادی و گسترش فقر← بی ثباتی های سیاسی و ناامنی غذایی ← تخریب محیط زیست ← گسترش بیابان ها، خشکی ← کمبود آب ← مهاجرت
از خودمان بپرسیم: آیا راهی برای التیام زخمهایی که بر پیکر زمین زده ایم مانده است؟
https://goo.gl/UufUQp
@Darvazeghar
